P O D Ł O G A Z D R E W N A – K R Y T E R I A W Y B O R U
Podłoga jest najważniejszym elementem architektury wnętrza, a będąc najbardziej wyeksponowaną płaszczyzną, daje solidną podstawę do inspiracji w zakresie projektowania jego wystroju. Pomimo powyższego statusu, swoim wyglądem nie powinna dominować, lecz stanowić stonowane a zarazem stosowne tło do przestrzennego obrazu pomieszczenia. Drewno daje najlepsze efekty wizualne, które z upływem czasu nabierają dodatkowych, bardzo subtelnych w swej naturalności walorów. Powyższe cechy tworzą we wnętrzach niepowtarzalny, przyjazny i bliski dla człowieka klimat.
Podłoga, poza wartościami estetycznymi, powinna cechować się trwałością wynikająca z jej funkcji użytkowej.
KRYTERIA WYBORU RODZAJU PODŁOGI W SZCZEGÓŁACH.
OPTYKA – WYGLĄD:
Solidnie wykonaną podłogę z drewna należy traktować jako element stały w zakresie jej trwałości i wyglądu. Pozwoli to w przyszłości na dużą swobodę w komponowaniu nowego wystroju pomieszczenia.
Podstawowym kryterium przy projektowaniu podłogi jest zakładana funkcja pomieszczenia. Nowoczesne rozwiązania architektoniczne preferują otwarte wnętrza, w których podłoga pomimo, że jest podstawową płaszczyzną, pełni jedynie funkcję tła dla ogólnego wystroju pomieszczeń. Tworzone tło może być uniwersalne i dawać duże możliwości aranżacyjne ale może mieć również charakter ściśle określony i zobowiązywać do konkretnej stylistyki wnętrza. Natomiast listwy przypodłogowe tworzą ramę tegoż obrazu. W tej sytuacji niezbędna jest spójność w zakresie barwy, rodzaju czy stylu.
Właściwie dobrana podłoga może doskonale podkreślić styl wnętrza, wyodrębnić poszczególne strefy mieszkania czy też zaakcentować lub odwrócić uwagę od wybranych elementów wyposażenia.
W pomieszczeniach gościnnych podłoga powinna zachować cechy określonego stylu i szlachetnej elegancji we właściwych proporcjach, będące w ścisłej harmonii z ich wystrojem. Dla zachowania powyższych zależności preferowane są podłogi z drewna o stonowanej fakturze, w spokojnych barwach i klasycznym sposobie ułożenia. Duże i szerokie deski nadają wnętrzu charakter solidności z jednoczesnym tworzeniem wrażenia przestronności.
Istotną zależnością jest dostosowanie odpowiedniego gatunku drewna do charakteru pomieszczenia. Tu należy przyjąć zasadę: solidne, twarde drewno do salonu i otwartych wnętrz wraz z hallem, aneksem jadalnym ewentualnie pomieszczeniem kuchennym. Natomiast drewno o urozmaiconej, delikatnej fakturze do sypialni gabinetu itp. W większych pomieszczeniach nie najlepiej prezentują się małe i barwne elementy, ponieważ niepotrzebnie przyciągają i absorbują naszą uwagę. W takich pomieszczeniach nie należy układać drobnych parkietów jesionowych oraz mozaiki w klasycznym wydaniu.
Dyskusyjnym staje się często sposób ułożenia. Tu można wskazać tylko pewne zależności. Podłogi z desek ułożone wzdłuż padającego światła podkreślają formę podłogi i pozwalają na wytłumienie zmian wynikających z naturalnych zachowań drewna.
Ułożenie w poprzek padającego światła daje pełniejszy obraz natury drewna z zauważalnym, delikatnym rozjaśnieniem podłogi.
Dla poprawienia proporcji niekształtnych pomieszczeń elementy drewniane należy ułożyć wzdłuż krótszej ściany. Tu wąskie pomieszczenie optycznie nabiera kształtniejszych proporcji.
Ułożenie diagonalne ma zastosowanie w przypadku zawiłego kształtu podłogi lub w celu zgubienia błędów budowlanych. Często wynika ono z indywidualnych upodobań użytkownika.
O ile w większych i otwartych pomieszczeniach decydują względy estetyczne, o tyle w pozostałych – mniejszych, podłogę należy postrzegać w kontekście praktycznym. Tu istnieje większa swoboda w jej wyborze. Po zagospodarowaniu takich pomieszczeń widoczne fragmenty podłogi powinny dawać jasny przekaz naturalności.
Umożliwia to zastosowanie drewna o bogatej kolorystyce i rozbudowanym usłojeniu. Tu natura drewna powinna być w pełnym przekazie, zgodnie z upodobaniami użytkownika i ograniczeniami jego kieszeni.
Każda podłoga z drewna wprowadza do pomieszczenia dużo ciepła, a szeroka paleta barw daje wiele możliwości w jej komponowaniu, co odgrywa niebagatelną rolę w dowolnej aranżacji wnętrz. Zauważyć należy, że jasne podłogi, co prawda pozornie, ale jednak powiększają pomieszczenie nadając mu lekkości i przestronności. Polecane są do pomieszczeń o mniejszej ilości światła zewnętrznego.
Jasna w rozszerzonym przedziale odcieni barwa drewna zobowiązuje jednak do lżejszej formy zagospodarowania. W tym przypadku jasne meble powinny być w czystych i delikatnych kolorach.
Ciemne meble na jasnej podłodze powinny mieć subtelnie lekką, niemal ażurową formę. Inaczej wygląda zależność wystroju w przypadku podłogi ciemniejszej, nadającej pomieszczeniu wrażenie przytulności i ciepła z jego optycznym pomniejszeniem. Naturalnie stonowany, ciemniejszy odcień podłogi daje dobre podstawy do bardziej wyszukanej, stylowej aranżacji wystroju pomieszczenia.
Podłogi bardzo ciemne zmuszają do szczególnego określenia formy zagospodarowania. Tu wymagana jest większa powierzchnia, a ciemne, kształtne geometrycznie meble efektownie prezentują się na tle jasnych ścian. Elementy ze szkła i metalu dopełniają całość tak wyszukanej formy wystroju. Ze względu na bardziej widoczne zabrudzenia czy zadrapania ciemne podłogi wymagają systematycznej dbałości o jej powierzchnię.
Egzotyczność podłóg wynika z miejsca ich pochodzenia, wyglądu jak i nie do końca poznanych zachowań niektórych gatunków drewna. Szeroka paleta barw daje duże możliwości wzajemnych kompozycji: od stylowych w szerokim przedziale po orientalne w jeszcze szerszym znaczeniu. Egzotyka o delikatnej fakturze w odcieniu szlachetnych brązów pozwala na komponowanie podłóg dla wytwornych i ekskluzywnych pomieszczeń.
Zaaplikowany lakier dający delikatne odbicie światła podkreśla walory estetyczne tak wykonanej podłogi.
Ciemniejsze odcienie czerwieni wyostrzają natomiast nieco klimat pomieszczeń, inspirując do bardziej ożywionego lub kontrastowo spokojnego wystroju wnętrza.
Jasne brązy pomieszane z naturalną żółcią wprowadzają iście egzotyczny, zarazem ciepły i pogodny nastrój.
Przy odpowiednio dobranym, orientalnym wystroju całości użytkownik ma możliwość duchowej ucieczki od szarej rzeczywistości.
Barwienie podłóg wynika z chęci naśladowania eleganckich podłóg egzotycznych przy zaangażowaniu znacznie skromniejszych środków. Również bardziej wyszukane projekty stawiają wymóg doboru odpowiedniej kolorystyki podłogi. Czy powyższe podłogi są więc oryginalne, czy naturalne i trwałe? Trudno o jednoznaczną odpowiedź.
Projekty indywidualne.
W przypadku kiedy istnieje projekt aranżacyjny a podłoga jest opisana w zakresie wyglądu i rodzaju, zadaniem inwestora jest zakup materiałów w dobrej jakości i adekwatnej do jakości cenie.
Coraz częściej wnętrza pomieszczeń aranżowane są przez dekoratorów lub architektów wnętrz, którzy tworzą projekty według własnej wizji lub przygotowują propozycje aranżacyjne biorąc pod uwagę oczekiwania użytkownika.
Bywa i tak, że inwestor posiada inwencje twórcze a znając podstawowe zasady, tworzy własny projekt czerpiąc inspiracje z obecnych trendów na bazie stylistyki określonej w architekturze wnętrz.
Podłogi drewniane w stylach wnętrzarskich.
Styl nowoczesny cechuje prostota i minimalizm z wykorzystaniem nowoczesnych technologii i materiałów. Podłogi w tym stylu powinny zachować barwę naturalnego drewna z ciepłymi odcieniami nawiązującymi do stylistyki wnętrza. Faktura podłogi powinna być stonowana, bez akcentowania struktury drewna i poszczególnych elementów.
Do nowoczesnych wnętrz pasuje podłoga o gładkiej powierzchni. Może stanowić jasne tło, na przykład w odcieniach szarości, na którym efektownie prezentować się będą poszczególne akcenty wnętrza, może mieć też kolor czarny lub biały.
Podłoga w stylu klasycznym. Inspiracją stylu klasycznego są wnętrza z dawno minionych czasów, czego dopełnieniem jest ekskluzywny trwały dębowy lub jesionowy parkiet, ułożony w tradycyjny wzór z postarzoną powierzchnią.
Podłogi z modyfikowanego drewna w ciepłych odcieniach brązu lub czerni w odcieniach szarości nadają pomieszczeniom klasy i elegancji co jest synonimem luksusu przypisanego tejże stylistyce.
Podłoga w stylu Skandynawskim. Styl skandynawski w ostatnich latach cieszy się dużą popularnością. Łączy w sobie dobry design, prostotę, świeżość i estetykę. Ta klasyczna, wyrafinowana prostota i brak przepychu często ociera się o minimalizm. Styl skandynawski opiera się na naturalnym pięknie przyrody i wnosi do wnętrz spokój oraz czystość form. Skandynawowie preferują naturalne materiały. Podłogi i meble są zazwyczaj drewniane, olejowane, w naturalnej barwie lub pomalowane białą farba kryjącą. Najczęściej wykorzystuje się drewno sosny, świerku, klonu lub jesionu.
Podłoga w stylu rustykalnym. Klasycznym przykładem podłogi w stylu rustykalnym jest podłoga z surowych desek. Najmodniejsze są podłogi wzorowane na tych, które mogliśmy oglądać w wiejskich domach. Specjalnie postarzane, grube dechy pełne sęków, zadrapań i szpar to czysta forma podłóg rustykalnych.. Drewniana podłoga w klasie rustykalnej i dodatkowo w uszlachetnionej formie ( szlifowanie, olejowanie, lakierowanie) posiada bogatą dla drewna fakturę co sprzyja tworzeniu przytulnego klimatu z powiewem natury i szlachetnej swojskości z zachowaniem funkcji użytkowych.
Podłoga w stylu minimalistycznym to podłoga w prostej formie, bez wzorów o jednolitej barwie z odcieniami szarości, beżu czy brązu lub bardziej zdecydowanej kolorystyce czerwieni z jej ciemniejszymi, stonowanymi odcieniami. Jasne podłogi, o regularnym wzorze i ciemne egzotyki pozwalają wyeksponować piękno minimalistycznego wyposażenia w pomieszczeniu. Również ciemne podłogi pozwalają cieszyć oko zwolenników minimalizmu, szczególne z wyposażeniem wnętrza w jasnym – białym kolorze.
Podłoga w stylu eklektycznym charakteryzuje się swobodą łączenia elementów stylowych z nowoczesnymi. W eklektycznych wnętrzach można nieomal bez ograniczeń łączyć w autorską całość rozmaite elementy, stare z nowymi, eleganckie z prostymi wręcz siermiężnymi. Drewno, kamień, ceramika w każdym wydaniu to podstawowe materiały podłogowe. Umiejętność łączenia daje dużo satysfakcji i tworzy bazę do bardzo oryginalnego wystroju wnętrza.
Podłogi drewniane w stylu Pop-art to podłogi dla ludzi młodych pragnących tworzyć bez żadnych ograniczeń. Wyraziste, często skontrastowane kolory materiałów takich jak drewno, metal, szkło tworzą odmienną i oryginalną całość. Dodatki z drewna egzotycznego lub szlachetnego, rodzimego gatunku delikatnie ożywiają i ocieplają przestronne wnętrza. W mniejszych pomieszczeniach natura powinna być bardziej wyeksponowana poprzez zastosowanie drewna w pełniejszej palecie barw i usłojenia.
Podłogi w stylu Vintage. Styl Vintage to łączenie przeciwieństw, kiedy klasyczna podłoga drewniana może być tłem dla zupełnie odmiennego stylu wnętrza. W jednym przypadku podłoga drewniana nadaje wykwintności i szyku nowoczesnemu wnętrzu, natomiast w innym odczuwamy wrażenie przytulności i wiekowości. Nowoczesne wzornictwo doskonale komponuje się z nasyconą barwą drewnianego podłoża. Podłogi postarzane, hit ostatniego sezonu, sprawiają wrażenie długiego użytkowania i nadają niepowtarzalny charakter wnętrzu, odcinając się od ascetycznych, geometrycznych mebli i tworząc wyrafinowane połączenie. W pomieszczeniach przytulnych ciepłą kolorystykę podkreślić możemy odcieniami koniakowymi, miodowymi i orzechowymi.
Podłogi w stylu Art Deco. Art Deco to styl dekoracyjny. Na salonach Europy królował w latach 20- tych i 30- tych, ale obecnie obserwuje się jego triumfalny powrót. W przypadku podłóg jest to powrót do ekskluzywnej klasyki podłogowej w nowoczesnym wydaniu, adekwatnym do aktualnych trendów aranżacyjnych. W tym stylu dobrze wyglądają podłogi w klasycznych wzorach, ciemniejszych odcieniach drewna lakierowane na wysoki połysk. Szczególnie pięknie prezentuje się drewno modyfikowane oraz naturalny orzech czy afromozja. Ten wyrafinowany styl odpowiedni jest również dla wprowadzenia jasnego drewna klonu lub grabu.
W dobie szerokiej dostępności materiałowej szukamy rozwiązań indywidualnych, a zarazem oryginalnych w myśl założenia, że wnętrze moich pomieszczeń jest odzwierciedleniem mojego duchowego wnętrza. Bardzo często indywidualne oczekiwania kłócą się z ogólnie przyjętymi kanonami w zakresie projektowania wystroju. Po głębszym zastanowieniu przychodzi jednak refleksja dotycząca funkcji podłogi w kontekście odbioru jej użytkownika.
Wzory powinny być efektem przemyślanej i dobrze zaprojektowanej kompozycji podłogi. Projekt powinien obejmować całość mieszkania czy kondygnacji z uwzględnieniem funkcjonalnego podziału poszczególnych pomieszczeń. Dobór kolorystyczny drewna w kontekście geometrii wzoru znacząco wpływa na estetyczny odbiór wnętrza. Projektowane intarsje czy bordiury powinny być wyeksponowane w planowanym zagospodarowaniu podłogi. Z powyższego wynika, że podłogi z wzorami powinny mieć zastosowanie w dużych pomieszczeniach, gdzie proporcjonalny wielkością wzór znajdzie odpowiednią dla siebie powierzchnię.
Wiele uwagi należy poświęcić komponowaniu podłogi z różnych materiałów, szczególnie drewna z ceramiką czy kamieniem. Tu pewna odmienność w formie czy fakturze może mieć swoje uzasadnienie wynikające z przeznaczenia określonej części podłogi. Delikatny kontrast jest tu akceptowalny, a w niektórych przypadkach nawet konieczny. Zależy to od funkcji i wystroju danej części pomieszczenia.
Równie ważny jest dobór listew przypodłogowych. Listwy te traktuje się jako integralny element podłogi, chociaż większa jej część wkomponowana jest w płaszczyznę ściany. Dobór listew powinien być rozważony w kontekście formy jak i barwy stolarki wewnętrznej.
Podłoga w kuchni. Nowoczesne rozwiązania architektoniczne preferują przestrzenie otwarte, gdzie pomieszczenie kuchenne wraz z aneksem jadalnym oraz pokojem dziennym stanowią jedną całość. Taką całość stanowi również podłoga wkomponowana odpowiednio w całe, otwarte wnętrze. Delikatne oddzielenie strefy kuchennej od całości można jednak uzyskać, instalując w tej części nieco odmienną w wyglądzie podłogę. Linia wyznaczająca funkcjonalny podział pomieszczenia powinna być mało zauważalna, a podłoga w tej części powinna nawiązywać do zabudowy kuchennej. Dla optycznego powiększenia przestrzeni dobrze jest zastosować ten sam rodzaj podłogi. Nowoczesna kuchnia nie ogranicza od strony technicznej zastosowania podłogi drewnianej.
Podłoga w sypialni. Sypialnia jest takim miejscem w domu, które jest raczej intymne i przeznaczone dla domowników. Bardzo ważne w tym miejscu jest to, aby czuć się tam dobrze i komfortowo. To miejsce, w którym często chodzi się boso, dlatego jednym z elementów, na który trzeba zwrócić uwagę podczas wyboru jest to, aby była ciepła w dotyku. Stąpanie nocą boso po podłodze w sypialni powinno dawać komfort, dlatego polecane są tam podłogi z delikatnego, lekkiego drewna typu świerk, sosna, jodła czy z egzotycznego badi.
Wygląd podłogi powinien komponować się z wystrojem pomieszczeń sypialnianych, który w większości tworzony jest w ciepłych, przytulnych klimatach. W takich klimatach najlepiej wygląda jasne drewno o ciepłych złocistych odcieniach z mniej lub bardziej bogatym usłojeniem. Drewno jesionu, klonu, jaworu czy buka mieści się w tych wyborach. Prosty, uporządkowany sposób ułożenia elementów podłogowych daje nastrój ładu i spokoju umożliwiający wyciszenie i pełniejszy wypoczynek .
Ponieważ podłoga w sypialni nie jest tak obciążona jak w innych pomieszczeniach, to aspekt praktyczny nie jest tu tak istotny.
Podłoga w łazience. Coraz częściej w łazienkach, dla optycznego i fizycznego ocieplenia klimatu, stosuje się podłogi drewniane. W takich przypadkach zastosowanie ma drewno egzotyczne /teak, iroko, merbau, doussie/ lub drewno modyfikowane termicznie odporne na działanie wilgoci, gdzie powierzchnia użytkowa drewna najczęściej zostaje nasycona olejem lub rzadziej pokryta lakierem. Lakier działa jak wodoodporna bariera ochronna nie wpuszczając wody w głąb drewna, jednak przy większej ilości wody na podłodze, może ona przeniknąć między deskami i dostać się pod podłogę. Wówczas lakierowana powierzchnia uniemożliwi wyparowanie wilgoci, co może być przyczyną biodegradacji desek oraz może sprzyjać rozwojowi grzyba. Trzeba przy tym pamiętać, że do drewna w łazience nie nadaje się pierwszy lepszy lakier. Najlepiej wybrać któryś z lakierów elastycznych, przeznaczonych do pomieszczeń szczególnie narażonych na działanie wilgoci – uretanowy lub uretanowo-alkidowy.
STRONA PRAKTYCZNA – UŻYTKOWANIE:
Podstawową zaletą grubych podłóg drewnianych jest ich bezwładność cieplna. Wynika ona z dużej pojemności cieplnej – twarde drewno charakteryzuje się blisko trzykrotnie wyższą pojemnością cieplną od ceramiki, kamienia czy betonu. Bezwładność cieplna wynika również z około dziesięciokrotnie większej oporności w przewodzeniu ciepła względem w/w materiałów. Daje to duży komfort w przyjemnym dotyku i dodatku przez długi okres czasu. Powyższe właściwości drewna oraz jego higroskopijność powodują że jest ono swoistym regulatorem mikroklimatu wnętrza.
Gatunek drewna ma istotne znaczenie na zachowanie płaszczyzny podłóg, jak i jej szczelność. Do stabilnych gatunków drewna można zaliczyć dąb, merbau, doussie, a do kłopotliwych należą buk, grab, kempas.
Wielkość elementów podłogi poza zależnościami wizualnymi ma znaczny wpływ na zachowanie szczelności podłogi. Niebagatelną jest zależność cenowa idąca w parze z wielkością powyższych elementów.
Klasyczne, a zarazem solidne podłogi klejone do podkładu potrzebują czasu na ich wykonanie. Pełny cykl montażowy zawiera się, zależnie od powierzchni, w czasie od 5 do 6 tygodni.
Podłogi pływające pomimo swych wad, między innymi pogłos w trakcie chodzenia, dają komfort użytkowania bezpośrednio po montażu.
Podłogi warstwowe ze względu na swoją konstrukcję zaliczane są do podłóg stabilnych. Jako podłogi klejone umożliwiają renowację ich powierzchni, jednak uszczuplona warstwa użytkowa staje się bardziej podatna na wszelkiego rodzaju wgniecenia.
Podłogi modyfikowane termicznie ze względu na ciekawą kolorystykę nawiązującą do drewna egzotycznego znajdują zastosowanie w oryginalnych rozwiązaniach architektury wnętrza. Głównym atutem tego typu drewna jest jego stabilność klimatyczna.
Podłogi na legarach należą do najstarszych podłóg z drewna. Wiekowy charakter często wyznacza ich zastosowanie. Ciężkie szerokie deski preferowane są do pomieszczeń o wystroju wiejskim, natomiast lżejsza forma znajduje miejsce w pomieszczeniach o specyficznym, przytulnym klimacie, między innymi w sypialniach i na poddaszach użytkowych.
Lakier czy olej? Zasadniczo istnieją dwa sposoby wykańczania powierzchni podłóg. Lakierowanie pozwala na dosyć trwałe zabezpieczenie podłogi przed uszkodzeniami
w trakcie jej użytkowania. Podłoga wykonana w odcieniu mat daje pełny przekaz faktury drewna. Podłogi w połysku korzystnie prezentują się na dużych powierzchniach w otoczeniu stylowych czy antycznych mebli w pewnym, charakterystycznym dla takiego wystroju – niedoświetleniu. Olejowanie efektownie podkreśla naturalność drewna, a po pewnym czasie nadaje podłodze szlachetny, bez mała wiekowy charakter. Łatwość w barwieniu umożliwia uzyskanie pożądanej kompozycji odcieni. Podłogi te wymagają jednak bieżącej dbałości i systematycznej konserwacji.
Można też zastosować opcję hybrydową, gdzie uzyskujemy wygląd drewna olejowanego z ewentualnym pogłębieniem jego struktury z jednoczesnym zabezpieczeniem powierzchniowym powłoką lakierową, co ułatwia nam pielęgnację podłogi.
Olejowosk to kompozycja zgodna z nazwą, tu olej wnika w strukturę drewna natomiast wosk tworzy piękną naturalną powłokę na powierzchni drewna. Twardość tej powłoki jest rzeczą względną.
Szczotkowanie jest jednym ze sposobów postarzania drewna, nadając podłodze strukturalny wygląd. Powierzchnia jest bardzo naturalna, jednak trudniejsza w utrzymaniu czystości.
Fazowanie krawędzi stosowane w wyrobach gotowych stwarza wrażenie głębi poprzez wyodrębnienie poszczególnych elementów podłogi. Znacznie poprawia efektowność podłóg rustykalnych czy renesansowych.
Podłoga ogrzewana należy do najtrudniejszych podłóg. Wynika to z dużej różnicy temperatur w trakcie jej eksploatacji. Powyższa różnica w znacznym stopniu ogranicza wybór rodzaju podłogi. Zalecana grubość podłogi poniżej 15mm, lity materiał w możliwie najmniejszych elementach – podobnie przy trudnej warstwówce, a większe elementy warstwówki – tylko w przypadku stabilnego drewna i wielowarstwowego podkładu.
FINANSE.
Zależność cenowa. Każdy naturalny materiał podłogowy ma swoją wartość wynikającą
z jego jakości, wielkości elementów oraz dostępności na rynku.
Poprzez jakość należy rozumieć trwałość, twardość, stabilność oraz określoną fakturę powierzchni. Poza tym ważna jest techniczna strona przygotowania materiału oraz fachowe jego ułożenie i wykończenie z zastosowaniem odpowiedniej klasy materiałów montażowych. Wielkość naturalnych elementów podłogowych idzie w parze z ich ceną. Dostępność poszczególnych materiałów dotyczy w znacznej większości podłóg egzotycznych.
Kryteria kosztowe – choć wymierne, są jednak względne. O kosztach z czasem zapomnisz, a podłoga taka czy inna będzie cieszyć lub drażnić c o d z i e n n i e .
SPOSOBY UŁOŻENIA PODŁÓG Z DREWNA WZORY:
Wzór angielski prosty |
Wzór angielski diagonalny |
Wzór angielski (cegiełka) |
||
Wzór angielski (cegiełka) diagonalny |
Wzór angielski mix dł |
Wzór angielski mix dł. diagonalny |
||
Wzór francuski |
Wzór francuski diagonalny |
Wzór kwadraty |
||
Wzór kwadraty diagonalny |
Wzór koszyk z kostką |
Wzór koszyk z kostką diagonalny |
||
Wzór jodełka węgierska |
Wzór jodełka węgierska diagonalny |
Wzór jodełka pojedyncza |
||
Wzór jodełka pojedyncza diagonalny |
Wzór jodełka podwójna |
Wzór jodełka podwójna diagonalny |
||
Wzór jodełka potrójna |
Wzór jodełka potrójna diagonalny |
Wzór jodełka poczwórna |
||
Wzór jodełka poczwórna diagonalny |
Wzór holenderski |
Wzór holenderski diagonalny |
||
Wzór drabinka I |
Wzór drabinka II |
Wzór drabinka III |
||
Wzór drabinka IV |
Wzór drabinka V |
|
RODZAJE PODŁÓG DREWNIANYCH:
-
1. Podłogi klasyczne z drewna litego rodzimego
-
deski podłogowe grubość 15-28mm szerokość 80-200mm długość typowa 600-1200mm
-
parkiety zwykłe grubość 10-22mm, szerokość 40-70mm długość 180-500mm
-
parkiety ozdobne grubość 22mm
-
mozaiki zwykłe grubość 8-22mm szerokość 8-24mm długość 100-250mm
-
mozaiki ozdobne grubość 8-10mm
-
2. Podłogi warstwowe
-
wielkogabarytowe – deska barlinecka, w szerokiej ofercie gatunkowej
-
deszczułkowe – finishparkiet, w szerokiej ofercie gatunkowej.
-
3. Podłogi egzotyczne
-
z drewna litego /deski, parkiety, mozaiki klasyczne i przemysłowe/
-
klejone warstwowo w pełnej ofercie wymiarowej
-
4. Podłogi modyfikowane termiczne i chemicznie w wielkościach podobnych do podłóg klasycznych i kolorystyce zależnej od temperatury modyfikowania drewna
-
5. Podłogi z miękkiego drewna klejone do podkładu lub montowane na legarach /sosna, świerk, modrzew/
DREWNO PODŁOGOWE I JEGO WŁAŚCIWOŚCI.
1. Gęstość i twardość drewna. |
|||||||
bardzo duża |
– akacja, bangkirai, bubinga, cabrewua dorada, cumaru, gombeira, grab, |
||||||
|
jatoba, lapacho, massaranduba. |
||||||
duża |
– acajou, buk, badi, doussie, grapia, jesion, merbau, padouk, palisander, |
||||||
|
sukupira, tatajuba, wenge, zebrano. |
|
|
|
|||
średnia |
– afromosia, bintagor, czereśnia, dąb, frake, iroko, jawor, klon, orzech, |
||||||
|
sapeli, sipo, tauari, teak, wiąz. |
||||||
mała |
– cedr, faviera, framire, meranti, samba, sosna, świerk |
||||||
2. Stabilność drewna. |
|||||||
bardzo duża |
– czereśnia amerykańska, doussie, iroko, merbau, padouk, samba, teak |
||||||
duża |
– acajou, afromosja, aniegre, avodire, cumaru, dąb, frake, framire, faveira, |
||||||
|
jawor, jesion twardzielowy, klon,kosipo, lapacho, merawan, orzech, |
||||||
|
palisander, sipo, sosna, tatajuba, tauari, wiąz. |
|
|
||||
średnia |
– amazakoue, bete, bintagor, bubinga, cabrewua dorada, jatoba, |
||||||
|
jesion natur, sapeli. |
||||||
mała |
– akacja,bankarai, buk, grab, grapia, , gombeira, guatambu, jesion bielasty, |
||||||
kempas, koto, massaranduba, sukupira, wenge, zebrano |
|||||||
|
|||||||
bardzo jasne |
– buk, brzoza, grab, guatambu, jawor, jesion biel, klon, koto, sosna biel, |
||||||
świerk, aniegre, avodire |
|||||||
jasne |
– akacja,badi, cabrewua dorada, czereśnia, dąb, dąb czerwony, grapia, |
||||||
jesion twardziel, tatajuba |
|||||||
wielobarwne |
– gombeira, grusza, iroko, jesion natur, orzech, sosna natur, teak, wiąz, |
||||||
zebrano |
|||||||
ciemne |
– afromosja, doussie, jatoba, lapacho, massaranduba, merbau, sapeli, sipo, |
||||||
sukupira, tauari, termodrewno, |
|||||||
bardzo ciemne |
– dąb wędzony, termodrewno, palisander, wenge |
||||||
ZMIANY BARWY DREWNA ZACHODZĄCE W CZASIE POD WPŁYWEM ŚWIATŁA.
Gatunek drewna |
Zakres zmiany koloru |
Możliwe odcienie |
badi |
widoczna (ciemnieje) |
Od pomarańczowego do brązowo-miodowego |
buk |
umiarkowana |
barwa zmienia się w kierunku koloru bursztynowego, z czasem zróżnicowanie kolorystyczne staje się bardziej jednolite |
buk parzony |
umiarkowana |
dzięki procesowi parzenia zyskuje różowawą, łososiową barwę, która z czasem delikatnie ciemnieje |
dąb |
umiarkowana |
dąb ciemnieje powoli przyjmując intensywną żółto-brązową barwę |
dąb cocoa |
widoczna (jaśnieje) |
dąb opalany o czekoladowej barwie, kolor zmienia się stopniowo, jaśnieje |
dąb czerwony |
umiarkowana |
lekko ciemnieje nabierając odcienia bursztynu |
doussie |
widoczna (ciemnieje) |
złocistobrązowe drewno z czasem ciemnieje i jego kolor staje się bardziej jednorodny |
jatoba |
widoczna (ciemnieje) |
Złocistobrązowe drewno z czasem ciemnieje i jego kolor staje się bardziej jednorodny |
jesion |
umiarkowana |
Delikatnie ciemnieje, ostateczna barwa przypomina odcieniem żółtą słomę |
jesion mocca |
widoczna (jaśnieje) |
Deska w tonacjach głębokiego brązu, z czasem odcień jaśnieje |
kambala/iroko |
widoczna (ciemnieje) |
Z czasem jasnożółte fragmenty brązowieją, a brązowe pogłębiają swój odcień |
klon kanadyjski |
umiarkowana |
Kolor zmienia się umiarkowania z upływem czasu osiągając żółto-złotą barwę |
merbau |
widocznie (ciemnieje) |
Intensywnie zmienia barwę – z czasem zróżnicowanie kolorystyczne staje się bardziej jednolite. Przyjmuje głęboki pomarańczowo-brązowy odcień |
orzech amerykański |
umiarkowana |
Orzech powoli zmienia barwę na ciemniejszą |
orzech europejski |
umiarkowana |
Gatunek o bardzo dużym zróżnicowaniu kolorystycznym, odzienie pod wpływem światła delikatnie ciemnieją |
sapelle |
umiarkowana |
Deski w odcieniach bordowo-brązowych z czasem delikatnie ciemnieją dając efekt |
tali |
umiarkowana |
Deska o ciekawej egzotycznej kolorystyce – można w niej dostrzec odcienie pomarańczy, żółci, brązów. Z czasem barwy umiarkowanie się zmieniają |
wenge |
widoczna (ciemnieje) |
Deski w kolorze intensywnego brązu ciemnej czekolady, pod wpływem światła intensywnie ciemnieją – do ciemnego brązu, a nawet czerni |
wiśnia amerykańska |
Widoczna (ciemnieje) |
Ciepłe odcienie czerwono-brązowe, kremowe. Pod wpływem świata kolory, ciemnieją i stają się bardziej intensywne |
Opracowanie: Tadeusz Woźniak Parkiet Komplex Mława Podmiejska 2 tel. 023 654 55 07
Powyższy tekst jest własnością jego autora.